Ik ben na een niet zo vlotte heenreis dan toch aangekomen in MAKAZI'S Guesthouse.
Ik heb na een lange zoektocht hier internet gevonden.Ik ben hier nu een dikke week,
Het is wel stevig wennen. Al zijn de mensen hier echt zalig; altijd opgewekt.
Zoals julie misschien al weten zit ik hier midden tussen de armoede. "The shacks"
(sloppenwijken) zijn hier de enigste mogelijkheden. Al wil dat niet zeggen dat de mensen niet gelukkig zijn, in tegendeel, ze zijn enorm gelukkig met wat ze hebben en dat is echt niet veel.
Valt nog wel wat van te leren vind ik. Toch blijft het hier wel gevaarlijk. Toen ik hier aankwam met de chauffeur van het vliegveld zei hij mij dat ik niet aleen in Khayelitsha
kon binnenwandelen wat al vlug bevestigd werd met en vechtpartij toen we de wijk binnenreden. Vooral S' nachts wordt het vrij wild in Khayelitsha.
Omdat veel mensen niet werken of studeren ontstaat er een nachtleven onder de bevolking wat gepaard gaat met een hoog alcohol verbruik. Veel mensen
geven hun enigste weinige geld uit aan drank wat erg spijtig is.
is een dagelijkse taak geworden :-D. In het begin was het flink wennen maar dat went wel.
Molo, Unjani? Behoort tot de basis. (Goedendag, Hoe gaat het?)
Ndiyaphila, enkosi : (het gaat goed, dankje)
Afrikaans trekt veel op nederlands. Zo zag ik in de vlieghaven van "Cape-Town" onderstaand bord staan. Zoals je ziet is het vrij gemakelijk te verstaan.
Naar't schijnt zouden de mensen in Hout-Bay wel afrikaans praten.(Hout-Bay is mijn 2de project.)Engels wordt overal gesproken.
Het is ook de basis voor uitbreidende studiemogelijkheden en het behalen van een rijbeweis.
Naast het Guesthouse is er een plaatselijke rijschool, Hier leren de mensen met de auto rijden.
De theorie wordt zelf ingestudeerdt zoals bij ons.
Tot hier mijn eerste bericht,
Hopelijk tot vlug
Groetjes Eli.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten