Airport Story

Beste volgers,


Vandaag is het hier slecht weer. Dus Ik heb besloten het lang verhaal van
mijn eerste dag even te delen. Meer bepaald mijn onverwacht langer verblijf
in de luchthaven van Johannesburg. Neem gerust wat drinken en zet je goed
want het is een hele boterham. Maar wel tof om te lezen denk ik.


Ik vloog in 3 keer van Brussel naar Cape-Town. De eerste
2 vluchten waren met Egypt Air. Van Brussel(belgië) naar Cairo
(Egypte) en van Cairo (Egypte) naar Johannesburg (Zuid-Afrika). Vervolgens
zou ik van vliegmaatschappij veranderen en van Johannesburg (Zuid-
Afrika) naar Cape-Town (Zuid-Afrika) vliegen met South African Airways.


De eerste vlucht in Brussel had 1u vertraging. Ik had in Cairo 1.30u
overstap-tijd. Maar omdat het dezelfde vliegmaatschappij is houden
ze rekening met eventuele vertragingen van vluchten. Wat dus in mijn geval
nodig was. Op dat ogenblik was dat allemaal leuk. Tot ik begon
te beseffen dat die vlucht dus ook vertraging zou krijgen. En in Johannesburg
moest ik van vliegmaatschappij veranderen en dat betekent dus dat er geen
rekening wordt gehouden met de vertraging die je hebt. Bovendien moest ik
mijn bagage re-checken. Dat betekent dus dat je de bagage moet afhalen van
de rolband en opnieuw moet laten inchecken. Dat is een hele job.


Ik zat dus ondertussen in het vliegtuig in Cairo met bestemming Johannesburg.
Dit zou een lange vlucht worden. Al een geluk was die vlucht over de nacht.
Wat de tijd wat vlugger liet verlopen. maar de vlucht had 1u vertraging. Even
paniek, tot ik naar de uren van de volgende vlucht keek. Ik had 2uur
overstaptijd dus dat zou geen probleem zijn. Dat had inderdaad zo geweest als
het vliegtuig "toen" vertrok maar zoals je al kan raden was dat niet het geval.
Er was nog een probleem dat voor ons onbekend bleef. 35min. Stonden we stil.
Toen stegen we eindelijk op. Ik had dus normaal nog 25min tijd in johannesburg.
Maar omdat je de bagage moet re-checken moet je dus terug door de doane en
dat is lang aanschuiven. Dan toch maar eerst even slapen in dat vlieugtuig.


Geland in Johannesburg. Ik had nog 20 min. Ik begon aan een onmogelijke klus.
Lopen van hier naar daar. Elke seconde telde. Natuurlijk vond ik de plek voor
oppikken van de bagage niet en liep ik er los voorbij. Op dat moment een ramp.
Lang aanschuiven bij de doane. ik kwam bij de re-check plaats van de bagage
terecht. Dit is de plek waar ik naartoe moest met mijn bagage maar die had
ik dus nog niet. een helpende hand van de vlieghaven wees me de weg na mijn
ticket gezien te hebben. Hij sprak half engels en had dus niet verstaan dat
ik mijn bagage nog moest ophalen en re-checken. Terwijl ik er was van overtuigd
dat hij mij naar de plaats zou brengen waar mijn bagage was snelde hij zijn weg
naar de plaats om in het vliegtuig te gaan.


Te laat! Het vliegtuig was gesloten. De man excuseerde zich dat we te laat
waren. South African Airways was dus wel op tijd. de helper van de luchthaven
bracht me terug naar de inkomhal en raade me aan hulp te vragen bij de balie
van South African Airways.Ik kreeg het even enorm warm en sloeg wat rood uit.
Wat nu? Al snel besloot ik gewoon kalm te blijven en eerst even ouders op de
hoogte te brengen die net hetzelfde voorstelde; gewoon kalm blijven. Even op
adem komen en ik was op weg naar de balie van South African Airways.


De luchthaven van Johannesburg is enorm groot. Overal lopen mensen hun weg
te zoeken. Dit is ook geweten bij de lokale bevolking dus beslissen veel lokale
mensen een centje bij te verdien door een fluovestje aan te trekken en hun
te gedragen als helper van de luchthaven. Echt irritante gevallen; eerst
helpen ze je de weg te zeggen heel vriendelijk en op't einde vragen ze om geld.
Eerst vriendelijk dan minder vriendelijk.


Aangekomen bij de balie van South African Airways. Lange rij. Toen ik de
mevrouw mijn probleem uitlegde vertelde ze me om naar de balie van Egypt
Air te gaan om een "sin" ofzoiets af te halen. Dit is een bewijs dat je vlucht
vertraging had en dat je er dus niet aan kon doen dat je je vlucht had gemist.
Zodat je dus niet hoeft te betalen voor een nieuwe vlucht. Dit gaat dan ten
koste van de vliegmaatschappij met vertraging. Dus opweg naar de balie van
Egypt-Air natuurlijk de andere kant van de luchthaven. Oeps gesloten... Oooh
das nu spijtig. Ja klopt maar even op u kin hé. Haha nu even lachwekkend op
dat moment was het wel even genoeg. Terug naar de balie van South African
Airways. Onderweg 3x aangesproken door de lokale bevolking voor een handje
hulp."No" in't engels help niet, ze blijven je volgen dus besloot ik gewoon in
mijn eigen taal te beginnen praten. Dat werkte vrij goed. Eens terug aangekomen
bij South African Airways stond er een gigantische rij mensen waar ik plots een
aantal mensen van mijn vorige vlucht van herkende. Dat was wel even een
opluchting. Ik was niet meer alleen. 3 amerikanen en 2lokale mensen van
Cape-Town hadden hetzelfde probleem.


Toen arriveerde de baas van Egypt air die was opgebeld door South-Arfican-
Ariways. Hij verontschuldigde zich 5x dat hij niet op zen balie was. Hij
besloot zonder twijfel de vlucht te betalen. Ik keek even opgewekt rond
omdat het probleem eindelijk een beetje werdt opgelost. dat opgewekte gevoel
werd al snel weggeduwd toen ik plots opmerkte dat al die reisigers hun bagage
 hadden en ik nog niet. Ik vroeg aan de man van Egypt Air waar ik mijn
bagage moest ophalen. Hij vertelde me eerst de vlucht te regelen. Alle
volgende vluchten waren volgeboekt tot 17u in de namiddag het was toen 09u 15
'S ochtends. We werden in afwachting voor de vlucht van 10uur gezet. Dit
betekent dat je stand-by staat voor vrijkomende plekken van mensen die niet
opdagen wat dus nooit gebeurd. toen besloot ik opzoek te gaan naar mijn
bagage. De man stuurde en vriend van hem mee die de plek wist zijn. ondertussen
had mijn bagage al wat solorondjes gedanst op de rolband van Johannesburg
dus die was opgenomen door Egypt-Air.Toen we Op zoek naar die plek waren
begon ik te beseffen dat de man die mij helpte zo 'nen toffe lokale man"was
die geld vraagt achteraf. Dus besloot ik hem alvast te vertellen dat ik niet
ging betalen. Hij liep kwaad weg. Ik dacht "jes gelukt". Nu nog die plek zoeken
waar mijn bagage was. Na een hele toer vond ik die plek. Mijn bagage stond
eenzaam aleen voor de balie.


Ik kon even een vreugde dansje doen dat ik dat al terug bij mij had.
Dat leg ik later nog uit. Ik keek even op mijn gsm en zag dat het 5 voor 10
was. Wanneer was mijn vlucht waar ik opstand-by stond nu alweer? Ah jaa
natuurlijk 10uur. Ik begon te lopen naar de plek waar we de bagage moesten
inchecken want dat moest natuurlijk ook nog gebeuren. Terwijl ik liep met
al mijn bagage bij mij kwam een onbekende lokale man naast me lopen en deed
het teken dat hij mijn bagage ging dragen. Dat was voor mij de druppel ik
zei letterlijk; "Heel tof van u maar ge moet mij echt nie helpen want khem
geen cente voor u" . Hij keek me even raar aan en liep naar een andere toerist.


Ik kwam eindelijk op de plek waar we moesten zijn voor de vlucht na het
re-checken van de bagage. Die moesten we nog bij ons houden want we mochten
die pas afgeven als we zeker waren dat er een plekje voor ons was. En dat
is dus op het laatse moment. Plots kwam ik terug bij al de andere mensen
van mijn vlieugtuig. Ik was echt blij dat ik terug bij hen was. Ooh spijtig
geen plekje niet meer op dit vliegtuig. Stand- by op de volgende vlucht.


11u was dus de volgende dead-line. ondertussen deed ik een babbeltje met
1 van de 2lokale mensen uit Cape-Town Hy was 28 jaar en was 5jaar in
frankrijk gaan wonen. Er wachten 30 mensen op hem bij zijn thuis. Tjah
kijk euh... Ik had het niet moeilijk met toegeven dat hij meer stress
moest hebben. Vlucht van 11u boemvol. Stand-By op de vlucht van 12u. Onze
hoop was ondertussen al wat gezakt. We besloten met 2 even en luchtje
te gaan scheppen buiten.Vlucht van 12u volboekt. De man van Egypt-Air
vertelde ons dat hij de vlucht van 17uur ging boeken voor ons. ik vroeg
of ik niet kon blijven proberen elk uur. je weet tenslotte nooit hé. hij
stemde toe en bracht de mevrouw op de hoogte die verantwoordelijk was
voor de inscheping van de volgende vluchten. Terwijl de lokale man waar
ik wat mee had gebabeld met wat magie zich op een vlieugtuig van British-
Airways had weten te krijgen besloot de rest van de mensen van mijn
vliegtuig, te gaan voor de vlucht van 17u. Ik wou nog blijven proberen.


12u45, Door heel de luchthaven werdt plots mijn naam afgeroepen. Er was
een plek op het vliegtuig van 13u. ik spurte naar de incheck plaats voor
mijn bagage want dat moest eerst gebeuren. Ik had nog 11 minuten voor
mijn vliegtuig opsteeg. Ik spurte voor mijn leven. Erop of eronder. Alles
ging goed. Plots stond er een enorme rij. Doane... Shit! ik besloot
uiteindelijk gewoon iedereen voorbij te steken want dit was mijn unieke
kans. Sommige mensen keken mij heel vies aan. Ik kon me alleen excuseren
en uitleggen dat mijn vliegtuig vertrok binnen 8 min. Erop, eronder...


Erooop. Yess, Totaal buiten adem zat ik op men plekje in het vliegtuig.
Eens aangekomen in Cape-Town dacht ik dat er niet meer kon mislopen ik kon
wel een flesje champagne gebruiken. Om een zware dag te vieren. Maar dat
was te vroeg want mijn bagage had geen zin om zich te laten zien op de
rolband. Niet aangekomen zeiden ze aan de balie. Dus ik vroeg, Wat nu?
Ze vertelden me dat ik geen stress moest hebben. Ze zouden de bagage komen
brengen naar mijn verblijfplaats. Toen ging ik naar de ontmoetingsplek
waar een man met een bordje zou staan met mijn naam op. Maar nee dat mocht
niet zijn. Hij was er niet. Op dat moment kon ik zelf even zo'n bordje
maken met "NOG IETS ? " op. Ja zou het antwoord dan zijn. Want even later
viel men GSM uit. Batterij plat! De man was nochtands verwittigd dat ik
later zou zijn. Hij wist perfect mijn uur van aankomst. ik besloot een winkel
binnen te stappen en vroeg of ik men gsm daar mocht opladen. Ik had in
johannesburg net op tijd mijn oplader nog uit mijn bagage gehaald want
je weet nooit. Al een geluk


Ik vond een plek waar ik hem kon opladen en na wat telefoontjes liep ik
de man tegen het lijf. Hij vertelde me dat hij even zijn parkeerticketjes was
gaan vervangen en daar zouden we elkaar gemist moeten hebben.


Hier eindigt mijn eerste dag van mijn grote reis.
Ik hoop dat het een beetje tof was en niet te langdradig. Er was tenslotte
ook gewoon ZOOO veel gebeurd.


Groetjes Eli