"The Angel Starfish Educare Centre"

"The Angel Starfish Educare Centre"

Aan de rand van de sloppenwijk; "Mandela Park" bevindt zich
"The Angel Starfish Educare Centre". Het is een schooltje
waar ongeveer 90 leerlingen aanwezig zijn tussen de 4 en de
8 jaar. De taak als vrijwilliger is de druk van de leraren
hun schouders verlichten door mee bezig te zijn met de kinderen.
De basis-taken zijn: Eten klaarmaken, verhalen lezen, engelse
les geven, Tekeningen maken en een oogje op de speelplaats houden.
Ik werkte samen met de directrice die haar job als directrice combineerdt
met lerares. Ik heb echt het gevoel dat zij de hele school rechthoudt.

Na 4weken hier te werken besef ik dat ik mijn beide ouders enorm mag bedanken
voor de opvoeding en kansen die ze mij hebben gegeven. Want als ik hier rondzie
dan merk ik dat er veel kinderen die kansen niet krijgen en dus nooit zover
geraken terwijl ze de capaciteiten wel bezitten. Veel sport-talenten gaan
hier verloren omdat de kinderen en jeugd gewoon geen kans krijgen om iets op-
te bouwen. Veel van hun dromen blijven voor altijd dromen terwijl die bij ons
een alledaagse bezigheid zijn.

Ik moet toch eerlijk zijn dat ik hier in Hout-Bay toch ook vaak een vakantie
gevoel had. Dit is waarschijnlijk te danken aan de prachtige ligging van het
Backpackers hotel met uitzicht op zee. Het gezellige dorpje met de prachtige
ligging tussen de bergen en vlakbij Cape-Town zullen hun steentje hier wel
aan bij gedragen hebben. Dit was dus een totaal andere omgeving als de eerste.
Daarom ben ik enorm blij dat ik 4 verschillende projecten heb gekozen en niet
1 of 2 projecten voor een lange tijd.

Zoals altijd geef ik een korte introductie over het volgende Project:

Noordhoek bevindt zich ook aan de kust van de Atlantische Oceaan. Het is
vooral bekend door zijn enorm lang strand: "Long Beach". Het is een rustig
plekje op de weg naar Cape-point (Kaap de goede hoop). Ik verblijf in een
Huisje ingericht voor vrijwilligers. Het ligt aan de voet van Chapmans Peak.
Hier is een kok aanwezig dus het gezonde eten zal zijn weg terug vinden naar
mijn maag :-) .In het weekend worden de ingredienten voorzien en moeten we
zelf koken. Er is een BBQ aanwezig.

Maar ook hier is zijn veel projecten die onze hulp kunnen gebruiken. Tegen-
over de vorige projecten is dit project iets anders van structuur. In de
voormiddag kan je kiezen tussen een aantal Educare-Centers. En in de namiddag
kies je tussen Community-projecten, Bv; Helpen in de BIB, kerk of simplelweg
helpen aan gebouwen voor de gemeenschap. Elke dag zal hier dus anders verlopen.

Bovendien krijg ik de 3de week een vrij bekende gast op bezoek. MAMA BOEX! :-D
Voor mij totaal onverwacht tot een paar weken terug. In dit project zitten ook
een aantal trips inbegrepen zoals; Table Mountain, Cape-Point, Simons Town...
Dit zijn activiteiten voor in de weekends. Ik kijk weer enorm uit naar de nieuwe
plek en nieuwe mensen. Ik verlaat Hout Bay met tranen in de ogen want ook hier
had ik weer een zalige tijd.

Ik hoop dat het internet in Noordhoek het zelfde als hier is want dat is nog
niet zeker. Wat wel zeker is. Toch zal ik weer mijn best doen om elke week
hier iets neer te kribbelen. Tot snel!

BTW(2 laatste foto's zijn van het internet)

Groetjes Eli.

Gunshots

Beste volgers

Iets in mij verteld dat ik julie toch op de hoogte moet brengen
van de gewelddadige moorden de laatste week. Misschien is dit
minder leuk om te lezen maar deze dingen horen bij mijn verhaal.
En misschien is het belangrijk om te weten dat het geweld al
serieus is gedaald tegenover 10jaar geleden, dus het gaat het
juiste pad op. Toch blijven deze situaties hartverscheurend!

Zaterdag 13 Oktober. (Khayelitsha)
1 politie-agent en 1 burger werden brutaal vermoord omwille van
een kleine discusie over een boete. De politie agent gaf een
boete op het storten van huisvuil in het openbaar. De man trok
een pistool en schoot op de agent. En lokale man wou tussen-
beide komen en werd ook slachtoffer van het geweld.

Woensdag 17 Oktober. (Hout-Bay)
Een jongeman brak in in een huis om electriciteitsdraad te stelen.
Het huis is naast "The angel starfish educare centre" (waar ik
werk). De jongen werd gevonden door de lokale bevolking en werd
brutaal vermoord door de lokale bevolking d.m.v. stenen en messen.

Donderdag 18 Oktober. (Hout-Bay)
2politie-agenten werden vermoord vlak bij mandela park (sloppen-
wijk waar ik werk). De 2 Agenten(man en vrouw) gaven een lokale
man en boete omdat zijn auto niet juist geparkeerd stond. Hij
opende het vuur met een geweer en schoot beide agenten dood.
De vrouw was 22 jaar en was zwanger. De jongeman was 29 jaar.

Ik moet toch eerlijk zijn dat deze bovenstaande gebeurtenissen
mij enorm bij zullen blijven. Ik weet niet wat er ondertussen
nog is gebeurd. Dit is enkel lokaal nieuws. Misschien wil ik
het gewoon niet meer weten. Vrijdag ben ik naar een respect-
bijeenkomst geweest voor de 2 agenten die werden doodgeschoten
Donderdagnacht in Mandela park. Ik vond dat dat het minste was
dat ik kon doen voor respect te tonen aan het land waar ik 5
maanden in verblijf. Ik denk vooral dat het belangrijk is dat
er veel mensen naar zo'n bijeenkomst komen om te laten zien dat
iedereen respect blijft hebben voor de politie daar die tenslotte
veel mensen hun levens redden door hun eigen leven op het spel
te zetten en ondanks alle feiten zullen blijven optreden!

Groetjes Eli

Hermanus and cape-town, Hout-Bay trips

Beste volgers,

Er is weer vanalles gebeurd de afgelopen dagen. Ik zal de belangrijkste samenvatten.
Vrijdag ben ik naar Robben-Eiland geweest maar daar heb ik al over verteld in mijn
vorige post dus ik begin vanaf Zaterdag.

Zaterdag was een nogal zware dag. En hoop geluk en wat juiste beslissingen hebben
ervoor gezorgd dat ik nog steeds op de wereldbol rondloop. Ik was samen met een
mevrouw van Nederland van plan iets te gaan doen. De vraag was welk. Al snel
beslisten we te kiezen voor een boottocht naar seal-island of een bus-trip door
Kaapstad. We kozen na wat twijfelen voor de bus trip. Misschien maar best...

Later op de dag toen we terug in Hout-Bay kwamen vernomen we dat de boot waar we
op hadden kunnen zitten gezonken was. 4 doden, 2 vermisten en 10 zwaar gewonden
waren de eerste cijfers. We waren in de haven van Hout-Bay toen het ongeval plaats
vond. De boot Vaarde te dicht tegen het eiland en raakte rotsen. Het eiland is vrij
ver weg van de haven, om de hoek van de rechterkant van Hout-Bay. Na een uur kwam
en andere toeristenboot die toevallig het accident passeerde terug met de over-
levenden. Een schokkend beeld was hier het zachtst uitgedrukte sfeerbeeld. Schreeuwende
Kinderen in de hand van en gewonde moeder, gewonde mensen enz...
Al snel werd duidelijk dat 4 doden overdreven was. Er was uiteindelijk spraken van 1
dode en 2 vermiste waarvan 1 bemmaningslid. Het meest gevaarlijke was de aanwezigheid
van de "White shark" en heeft het leven genomen van 2 mensen. Een vrouw uit Frankrijk
en de "Crewmember". De zee rond Zuid-Afrika zit bomvol met haaien. De rest van de
gewonden werden opgevangen in een plaatselijk ziekenhuis. 

Nu wat ander nieuws, de bus-trip was best wel tof al hang ja op deze manier toch echt
wel serieus "den toerist" uit. Maar het was toch echt wel de moeite. We konnen af en -
opstappen waar we wilden. Er waren 23 stops. Niet elke stop was echt de moeite dus we
kozen de beste uit. Rond 4uur waren we terug in Hout-Bay.De foto's hieronder; 1ste:
Een onbekende wou op de foto voor "The Castle of Good hope. In Cape-Town

Lions Head. Herriner je de foto nog van boven op lions head? Dus dit zijn de 2
richting foto's: van Cape-Town naar Lions head en van Lions head naar Cape-Town

 Dit zie je ook niet alle dagen in Cape-Town.

Zondag was een rustige dag en ondanks dat het ticket van de bus van zaterdag voor 2
dagen geldig was besloot ik maar even die bus naar Cape-Town te nemen en wat te gaan
rondhangen aan het waterfront. Prachtig stadscentrum. Na een 2 uurtjes rondwandelen
stapte ik terug op de bus. Terug aangekomen in Hout-bay waaide het enorm hard, dit is
niet meer gestopt tot Donderdag. Overal ligt zand in het Backpackers hotel. zelfs in
ons bed haha.

De werkweek verloop weer heel snel en vlot. Onze taak was vooral het hele gebouw ver-
sieren en "paintings" maken enz... We hebben heel wat werk gedaan. En ondertussen
hebben we ook op de kinderen gelet en een eigen klasje gekregen. De kinderen luisteren
echt vrij goed. Dat is wel nodig want anders is het moeilijk om deze klassen een beetje
in orde te houden. De directrice van deze school houdt leterlijk heel de school recht.
Zij zorgt ervoor dat alles altijd proper wordt gemaakt enz...

Woendagnamiddag zijn we naar Hermanus geweest om walvissen te bekijken. Dit is de 
beste plaats om naartoe te gaan omdat hier bijna altijd walvissen hun kopje laten zien.
Een engelse dame vroeg of ik mee wou. Ik wou er al lang eens naartoe maar niet alleen.

We besloten een auto te huren voor 1 dag want Hermanus is toch wel een 2uur rijden.
We reden een eind het land in om wat anders van Zuid-Afrika te zien. In het heengaan
reden we langs de kust en in het terugkomen door de bergen.

Ik zag voor de eerste keer een "Baboon. Dit is de aap die het meeste op een mens lijkt. Ze zijn enorm slim. Ze kunnen gemakelijk je auto opendoen en eten zoeken.

We zagen in het heengaan ook Pinguins. Best wel grappige beesten.

Normaal zouden we dit weekend op tocht vertrekken voor 4dagen in het land omzo vannalles
te zien buiten kaapstad maar 2 andere mensen zijn ziek op het moment en hebben we
beslist niet te gaan. Maar ik ben toch een beetje buiten kaapstad geweest door naar
Hermanus te rijden.

Groetjes Eli.

Welcome to Robben-eiland.

Het eerste gedacht bij deze naam is zeker niet hetgeen wat overschiet na het
bezoeken van deze exgevangenis. Ik heb het zelf zwaar onderschat. Er zijn ook
hier vreselijke dingen gebeurd. Een kort verslag :

 

De naam; Robben-Eiland is afkomstig van het Nederlandse woord "robben"
vertaling voor "Seals". Heel lang geleden voor dat de blanken naar hier
kwamen zat dit eiland dus vol zeehonden. Een prachtig eiland 12Km in zee
vanaf kaapstad. Dit bleef niet in deze natuurlijke staat.


Toen de blanken arriveerde begon de opbouw van Robben-Eiland. Hier werden
de politieke gevangenen opgesloten. Vele onder hen werden ziek en kwamen
nooit meer van het eiland af. De meeste stierven aan "lepra". Wel gekend onder
de naam "melaatsheid". Deze mensen werden afgezonderd en mochten het eiland
niet meer verlaten tot de dood. Ze hadden ook een appart kerkhof.


Deze situaties gingen lang de ronde tot er besloten werd dat er serieuse
veranderingen moesten gebeuren. De mensen met lepra werden gescheiden en
de andere politieke gevangenen werden opgedeeld in een aantal verschillende
compartimenten. Gerangschikt per politieke status. De belangrijkste gevangenen
hadden de meeste rechten. Dit ging weer voor een lange periode verder zoals dit.


Robben-eiland is wereldwijd bekend geworden door de gevangenschap van Nelson
Mandela en andere wereldbekende apartheid-strijders. Nelson Mandela begon aan
een poging tot verbetering van de gevangenis. Hij slaagde erin een aantal
verbeteringen met betrekking tot basisrechten van de mens te maken.
In 1991 begon de vrijlating van Robben Eiland. De laatste gevangenen zijn
vrijgelaten in 1996. Hierna werden er rondleidingen georganiseerd door ex-
gevangenen. Er leven nog 200 mensen op het eiland, bestaande uit ex-gevangenen
en familie van ex-gevangenen.

We vertrokken van Kaapstad met de boot naar Robben-Eiland. Enorme golven en
stevige wind. Serieuse onderschatting van de afstand. Als je het bekijkt van
in kaapstad lijkt het niet zo ver. Een half uur met een vrij snelle boot was
de waarheid. Eens aangekomen op het eiland namen we een bus die een rond-
leiding geeft over het hele eiland. Er was engelse uitleg aanwezig. We stopten
op een aantal verschillende plaatsen op het eiland. De vuurtoren. Postkantoor,
Plaatselijke kerk, enz. ... Ook een plek vanwaar je Table-Mountain kon zien was
erg indrukwekkend.

 

Volgende foto was de cel van Nelson Mandela. Hij heeft hier 27jaar gezeten.



 

De ervaring die mij enorm lang zal bij blijven was de uitleg en de tour die de
ex-gevangenen ons gaf. Er zijn veel van zo'n gidsen maar ik denk dat wij 1 van
de beteren hadden. Ik kan niet in woorden uitleggen wat precies zo sterk was aan
deze ervaring maar het feit dat je hem gewoon kon scheiden aan zijn spraakmanier
en wandelstijl was misschien een begin. Ik verliet het eiland met mijn gedachten
nog op het eiland. Ja, ik kan gerust zeggen dat ik echt geschokt was. Unieke
ervaring!

 

Groetjes Eli

First weekend in Hout-Bay

Beste thuisblijvers,

 

Het werk begint echt goed te vlotten. Ik kan met de dag met meer en meer helpen.
In het begin was het wat uitzoeken waar ik kon helpen. Na een paar dagen vond ik
meer en meer plaatsen om te helpen. De dagelijkse taken zijn; In de ochtend samen
met de kinderen zingen en het Ontbijt mee helpen maken en aan de kinderen geven.
Daarna zingen we samen met de leerkracht liedjes en leren ze engels. Hierna is het
tijd voor het klaarmaken van het middageten. Hierna gaan de kinderen slapen en
gebeuren er nog een aantal jobjes in huis en dan worden de vrijwilligers opgepikt
door de schoolbus. We zijn nu met 3 vrijwilligers. 2 van Engeland en ik.

De kinderen spreken vrij goed engels. Dat is wel fijn want dit wilt zeggen dat ze
ook vrij goed luisteren naar wat je zegt. Ze zijn van leeftijd tussen de 4 en de 8.

Vrijdag na het werk ben ik samen met Ben(Engelsman) naar "Lions head" geweest.
"Lions Head" is een deel van Table-Mountain. Het is de rechtse piek als je vanuit
zee op Kaapstad kijkt. De meeste mensen gaan met de kabellift op Table Mountain.
Voor "Lions Head" heb je geen kabellift en moet je dus te voet wat maakt dat er veel
minder toeristen zijn. Dat was wel een tof detail. De beklimming is ook totaal op
eigen risico en bevat wel een aantal akelige puntjes. Het Eerste deel is vrij simpel
en is te doen voor iedereen, Maar de laatste 30min. zijn vrij stijl tegen rotsen. Met
kabels en laddertjes. Het was best wel leuk. We hebben in het totaal 1uur gewandeld tot
de top en 40 minuutjes naar beneden.

Het uitzicht was weer de moeite. We hadden en goede dag uitgekozen. Het weer was mooi
dus je kon heel ver zien op zee. "Robben island" was natuurlijk ook te zien. Dit ligt
namelijk niet ver in zee. We zagen ook Table Mountain op een vrij toffe manier.

Ik zag voor het eerst het voetbalstadion van Cape-Town. Het zag er zeer mooi uit. Ook
heel Cape Town lag onder onze voeten.

Na een aantal foto's en geniet van het uitzicht besloten we terug te vertrekken. Eerst
vroeg nog een andere bezoeker op de top voor een foto :

De afdaling ging vlot. Het was een toffe namiddag. We reden terug naar huis met de
gehuurde auto van de engelsman. We paseerden alle stranden. Champs Bay, Clifton,
Llandudno. Tenslotte zagen we ook nog wat zeehonden :-). Die genoten van de zon op
de rotsen. Normaal kan je daarbij gaan maar er is constant gevaar voor haaien omdat
de zeehonden hun dagelijks voer zijn. En af en toe en stukje mensen vlees kan bij
hun ook wel op het avondmenu komen... dus toch even uitkijken.

In de avond zijn we naar een plaatselijk avondmarktje geweest. Alle jeugd spreekt hier
af om samen te komen, je kan er wat drinken en eten en gezellig aan tafeltjes gaan zitten.
Natuurlijk zijn er ook honderde kraampjes met kleine souveniers en plaatselijke snufjes.
Ook optredende muziekgroepjes en DJ's behoren tot de orde van de dag, of nacht :-).

Zaterdag ben ik overdag inkopen gaan doen in het plaatselijk marktje en later naar het
plaatselijke strand geweest. In de avond ben ik voor het eerst in Cape Town uitgeweest.
Het was echt zalig. De sfeer was goed alle mensen waren goedgezind. En de plaatselijke
"pubs" waren zalig voor de avond te beginnen. Nadien zijn we naar een aantal clubs geweest.
Waaronder 1 op de 24ste verdieping van een flatgebouw. Het was echt een toffe avond.

Zondag ben ik voor de eerste keer in mijn leven gaan surfen. Samen met de Engelsman.
Hij was mijn privé-coach. Het was echt zalig, het ging vrij goed voor de eerste keer.
van knieën naar voeten. Het ging echt goed. De golven waren echt groot!

Zondagnamiddag zijn we naar Llandudno geweest. Een van de mooiste stranden van Zuid-Afrika.
Een mooi strand met hoge golven, omringd door enorm grote ronde stenen die gevormd zijn
door het water.

Je mispakt je enorm aan hoe groot de rotsen zijn op bovenstaande afbeelding. Zelfs terplaatse mispakte ik me er enorm aan. Misschien dat de volgende foto je een beetjes helpt en een juist beeld geeft. Als je goed kijkt zie je 2 mensen staan. Deze foto is genomen van op de rotsen op bovenstaande foto.

Groetjes Eli

Chapman's Peak

Misschien hebben julie al foto's op Facebook gezien, maar ik wil toch nog
wat woorden kwijt bij de trip. We vertrokken met 4 te voet om "chapmans-
peak" te beklimmen. Het was een wandeling van ongeveer 1.5u langs een
prachtige weg die tegen een steile wand van rotsen loopt. Vanaf dat we
deze weg op wandelden was elk uitzich uniek. Van de eerste tot de laatste
seconde. Ik heb al veel uitzichten gezien toen ik klein was in de bergen
maar ik zou deze toch niet willen gemist hebben. Na 1.5uur bereikten we
de top. Chapmans Peak. De weg naar hier die we gewandeld hadden was van
2005 tot 2009 voledig afgesloten voor alle verkeer. Vanwege gevaar van
instorting, verzakking en vallende rotsen. Dit gevaar is nu grotendeels
aangepakt, al blijft "de peak" betreden wel op eigen risico. Het is echt
een prachtige wandeling.

We hadden een mooie dag uitgekozen want het was mooi weer. Geen wolkje
aan de lucht! toen we aankwamen op de top besloten we daar te blijven
tot zonsondergang. Dat was een klein uurtje. We pikten een paar gesprekken
mee van gidsen die paseerden. Best wel interessante dingen. Haaien waren
vaak te zien. Walvissen zijn meer zeldzaam, toch denke we er ook hebben
gezien.

De zonsondergang maakte het klein uurtje wachten echt wel de moeite waard!
Het was voor mij 1 van de mooiste zonsondergangen van mijn leven. De zon
scheen de laatse minuutje rood uit op de bergwanden van Hout-Bay waarna
ze zonk in de zee. Prachtig!!!

 

Na het genieten besloten we naar beneden te gaan, het werd namelijk donker.
In de avond keken we allemaal samen naar de foto's en kozen we de mooiste
uit om te delen. Het was een prachtige dag.

Groetjes Eli

Hout-Bay-Paradise

Beste volgers,

De laatste blik op mijn gezellig plekje in Khayelitscha was toch even hartgrijpend.
De plek waar ik een maand op mezelf had geleefd en veel heb gezien en verwerkt. 
De kinderen zongen allemaal het Afrikaans volkslied toen ik doorging, was wel lief.
Toen ik in de jeep stapte om naar het volgende project te gaan begon ik mezelf voor-
te stellen hoe het volgende project zou zijn. Na enkele minuten rijden met de jeep
reden we Khayelitscha uit. Vanaf hier evolueerde de woningen van Sloppen naar villa's
even groot als een voetbalveld. Enorme paleizen, kasteeltjes en chique villa's
behoorden tot het uitzicht. Voor mij was dit een complete verandering. Het was ook
een raar gevoel dat zo dichtbij toch ook zo'n rijke mensen woonden.


Toen we Hout-Bay binnenreden besefte ik dat het leven in armoede voorbij was. Ook
overal waren blanke mensen te zien. Ik was dus niet meer alleen. Na een 20min.
rijden in Hout-Bay zelf bereikten we Het "HOUT-BAY-BACKPACKERS" verblijf. Ik
zag ineens de zee en het haventje. Alles was vlakbij. De mevrouw die me de rond-
leiding gaf was enorm vriendelijk. Ze sprak perfect engels. Toen ik de "community-
Room" zag besefte ik dat het terug even wennen zou worden. Deze keer op een andere
manier "wennen" als in Khayelitscha. Tegenovergesteld Het is een echte luxe!
Ik denk dat ik gerust kan zeggen dat ik me in het begin niet op mijn gemak voelde
met zoveel luxe. Al denk ik wel dat dat rap zal wennen.

 

Het zicht is prachtig vanuit het verblijf. De zee,de haven, het vissersdorpje
en de prachtige bergen. Het duurde een tijdje voor ik alles had gezien rondom mij.
Toen was het tijd om na een maand is contact te zoeken met andere vrijwilligers.
In Khayelitscha was ik namelijk alleen. Dus ook dat was even wennen want er zijn
hier 6 andere vrijwilligers die ook minstens een maand blijven, sommige langer.
4duitsers waarvan 2 meisjes en 2 jongens. 2 lokale afrikaanse vrouwen. Met 1 van
de duitse gasten vond ik vrij snel een goed contact.

De rest van de dag ging ik met 2 vrijwilligers rond in Hout-Bay en bezochten
we een lokaal "zoo'tje" Het was wel plezant want er waren veel speciale dieren te
zien.

 

 

Toen we terug in het backpackers hotel waren ontdekte ik al vlug draadloos internet.
Ik had nog aanmeldgegevens gekregen van iemand die al vertrokken was terug naar huis.
Vrij interessant, skype werd geopend en de eerste gesprekken met belgie werden
verricht. Eerst met ons ma en pa. En daarna met Sven en Annelies. De avond ging
snel voorbij door de gesprekken via skype en de gesprekken in de community-room.

 

Deze avond werd afgesloten met een heilig moment. Warmen douche!!! Ik denk dat
ik echt de waarheid spreek dat dat 1 van mijn zaligste douches was in mijn leven.
Na een maand bibberend wassen me een bakske warm water in de kou kan ik niet
beschrijven hoe gelukkig iedereen mag zijn met deze luxe!!! Ik denk dat ik 
hier veel van dat genieten. De nacht verliep iets minder vlot. Het terug wennen
van de nieuwe plaats en nieuw bed en "belgisch gemis" hielden me toch wel even
wakker.

Na een korte nacht brak de eerste dag aan in "Angel Starfische creche. Het was
weer even wennen want hier was het weer totaal anders. Er zijn hier veel meer
kinderen. Ze spreken wel bijna allemaal goed engels voor hun leeftijd. Het is
hier nu een week verlof dus voor mij is er deze week niet veel werk. Het zou
kunnen dat ik voor deze week een plaatsje krijg in een lokaal kunstproject.
Zou wel zalig zijn. En dan kan ik maandag van start in de creche samen met de
leerkrachten want die zijn er nu ook niet. Er was nog een andere belgische vrij-
williger en die zou misschien volgende week maandag ook terug komen.

 

Tot hier gaat mijn eerste verslag vanuit Hout-Bay.
tot vlug,

Groetjes Eli